Van Italië naar Frankrijk, maar niet door de tunnel

Het vakantieplan was om door Italië naar het westen te rijden om dan via de Mont Blanc tunnel naar Frankrijk te gaan. De avond tevoren even checken wat ons dat zou gaan kosten, een euro of 40-50 moesten we toch wel op rekenen dachten we. Oei, dat valt tegen: €172,- enkele reis! Omdat onze camper hoger is dan 3 meter (3,10 namelijk 🙃) valt 'ie onder het vrachtwagen tarief. Mmm, dat wordt me toch wat te gek, wat is het alternatief? Vanuit Aosta loopt er ook een route naar Zwitserland, naar Martigny, over de Grote Sint Bernardpas. Is dat te doen met de camper? De motor lijkt krachtig genoeg, ben alleen benieuwd naar de haarspeldbochten e.d. Monique vindt reacties op een camper forum en die zijn positief; als het droog en sneeuwvrij is gewoon doen. Dat wordt dus ons nieuwe plan; we gaan naar Zwitserland! Niet voor heel lang trouwens, we gebruiken Zwitserland alleen als transitland om dezelfde dag weer de grens over te steken naar Frankrijk. Totale kosten CHF40,- voor het Autobahnvignet, ongeveer €37,-, en bovendien de kans op prachtige uitzichten tijdens de beklimming van lde pas. 

En zo gingen we het doen. Alles ingepakt, broodjes gehaald en vertrekken. Hielke aan het roer, Lonneke als bijrijder die goed meekijkt in de scherpe bochten én die netjes de 2 reisgenoten achterin waarschuwt als er weer een haarspeldbocht aankomt. De camper doet het prima, brengt ons in even goed tempo naar boven en ondertussen wordt het uitzicht mooier en mooier. Helaas lukt het ons niet om net voor of óp de pas ergens te parkeren; het is hartstikke druk en overal is het vol. Even na de top zien we een klein plekje en daar stappen we uit:

Qua verkeer is het eigenlijk helemaal niet zo druk, soms komt er een hele tijd niets, dan weer een paar auto's achter elkaar: 

En ook vlakbij is het mooi:

De reis verloopt voorspoedig; van Martigny naar het meer van Genève, daar bovenlangs en zo richting Frankrijk. We hebben een camping uitgekozen in Champagnole, in het noorden van de Jura, ze nemen de telefoon niet op dus we hopen dat ze plaats hebben voor ons.

En dat hebben ze, gelukkig. Wat een verschil met Italië; daar zouden ze op hetzelfde oppervlak minstens 4x zoveel plaatsen gemaakt hebben! 

We gaan's avonds op zoek naar een restaurant, want alle supermarkten blijken gesloten. Dat viel tegen; vanwege Maria Hemelvaart (of vanwege de verjaardag van René en Renée?) is álles gesloten, behalve de shoarmatent... De wandeling naar het centrum en terug levert wel leuke plaatjes op: 

 Jelle en Monique

 vader en dochter.

Gelukkig kunnen we op de camping nog wel eten: hamburger met friet en een glaasje rode wijn 🍷.